Normaal gesproken worden nieuwe teamleden met veel bombarie aangekondigd, en gaan de vertrekkers stiekem weg. Ook bij ons. Hoewel we in ons bijna-10-jarig bestaan regelmatig mensen op een warme manier hebben zien uitvliegen van ons nest, is het deze keer toch net weer anders. Binnenkort zal Floris van Haagen ons team verlaten.
Voor beide kanten een bitterzoet moment. Maar omdat we dit proces van afscheid nemen een voorbeeld vinden – voor ons eigen team en daarbuiten – besteden we er graag aandacht aan.
Hoe lang zijn jullie al bezig met het proces van vertrek?
Cécile: “We weten al langer dat Floris op zoek was naar nieuwe prikkels. Dat hebben we best lang kunnen bieden middels vernieuwende projecten, maar begin dit jaar gaf hij aan dat de rek er wel een beetje uit was en het moment daar was om een stap te gaan nemen.
Ik geloof dat we in februari om de tafel gingen. Toen speelde er nog niks concreets, maar wisten we wel dat we Floris ergens dit jaar zouden zien vertrekken.”
Floris: “Ik heb het altijd belangrijk gevonden om plezier en uitdaging te vinden in mijn werk. Sinds mijn start bij Copper8 heb ik die altijd kunnen vinden. Dit komt voor een groot deel ook door de ruimte die Cécile en Noor mij gegeven hebben om projecten te zoeken die bij mij passen. Begin dit jaar merkte ik dat ik het lastig vond om datzelfde plezier en uitdaging te vinden in mijn projecten.
Het balletje is bij mij gaan rollen toen ik dit jaar een aantal projecten voor ontwikkelaars deed en merkte dat ik nieuwe energie kreeg van de gesprekken die ik daar voerde, juist over de dingen die buiten onze opdracht om gingen.”
Waar ga jij deze ‘nieuwe prikkels’ vinden, Floris? Waar ga je naartoe?
Floris: “Ik ga naar BPD, een grote ontwikkelaar in de Nederlandse bouwsector. Sinds mijn studietijd wilde ik al de ontwikkeling in, maar toen kwam Copper8 op mijn pad. Het gevoel bij Copper8 was zo goed, dat ik besloot om te blijven en mijzelf te ontwikkelen, op zakelijk en persoonlijk vlak. Dat ik nu naar een ontwikkelaar ga, is voor mij dan ook een hele logische stap en ik hoop dat ik al mijn kennis en ervaring op gebied van circulair bouwen nu nog meer in de praktijk kan brengen.”
Wat gaan jullie het meeste missen aan elkaar?
Noor: “Floris is bij ons begonnen als afstudeerstagiair, en wij hebben hem in de afgelopen 5 jaar zien ontwikkelen tot een stevige professional en bovenal een mooi en gebalanceerd mens. Natuurlijk is het lastig om niet meer zo nauw betrokken te zijn bij de ontwikkeling van iemand die je dierbaar is.
Floris begint én eindigt de dag met een 100% toewijding aan Copper8 en de projecten. Zijn intelligentie en scherpe blik – ook wel eens tegendraads – gaan we zeker missen. En natuurlijk zijn rol als gangmaker in het team. Hij is altijd de eerste om een borrel te initiëren.”
Floris: “Naast alle kennis die ik heb opgebouwd op gebied van de circulaire economie en circulair bouwen, heeft Copper8 mij vooral als persoon heel veel gebracht. Copper8 heeft mij geleerd genuanceerder te zijn, beter te communiceren, en vooral ook beter te luisteren. Natuurlijk ga het missen om te werken aan alle innovatieve projecten, maar ik ga vooral de mooie gesprekken met collega’s missen, de lol die we hadden op de vele teamuitjes en vooral ook Noor en Cécile die mij sinds dag 1 enorm veel vrijheid en vertrouwen hebben gegeven.”
Wat is er zo bijzonder geweest aan dit proces van vertrek?
Floris: “Eigenlijk is dit proces van vertrek al begonnen toen ik net was gestart bij Copper8. Noor en Cécile hebben altijd gezegd dat er een moment gaat komen dat ik zou vertrekken en dat ze mij dit ook gunnen. Die openheid was er dus altijd al, en er zijn een aantal momenten geweest dat we in openheid het gesprek hebben gevoerd of Copper8 nog de juiste plek was voor mij. Door andere projecten te zoeken die beter mij bij pasten, was de conclusie elke keer dat dit nog steeds zo was. Tot dit jaar, waarin ik merkte dat het voor mij veranderde. De openheid die Noor en Cécile vanaf begin hebben gecreëerd, heeft er dan ook voor gezorgd dat ik mij vrij voelde om eerlijk en transparant het gesprek met ze aan te gaan. Ik gaf aan dat ik om mij heen wilde kijken, en in datzelfde gesprek gaven ze aan graag mee te denken. Dat was voor mij een bevestiging van het gevoel dat ze het mij oprecht gunnen.
Er stonden geen privé-afspraken in mijn agenda, maar gewoon dat ik gesprekken had bij BPD. Het voelde goed om hier eerlijk over te kunnen zijn en vaak waren Noor en Cécile de eerste die belden om te vragen hoe het gesprek was gegaan. Het was voor mij heel fijn om op zo’n open manier te kunnen solliciteren en zelfs te kunnen sparren met collega’s, dat zie je denk ik niet vaak.”
Cécile: “We hebben altijd gezegd dat Copper8 een tijdelijke landingsplek is voor talent. Mensen komen, ontwikkelen zich, en nemen alles wat zij bij ons leren mee… hopelijk om de wereld blijvend een beetje mooier te maken.
Dat klinkt heel idealistisch, maar dat maakt het niet altijd makkelijk om mensen te zien vertrekken. Ook bij Floris natuurlijk niet, we gaan hem enorm missen.
Maar bij ons staat het geluk van de mens altijd boven het team. En als je weet van iemand dat zijn (werk)geluk niet altijd meer bij ons te vinden is, dan moet je dat accepteren en die persoon een andere plek gunnen.
We vinden het bijzonder dat Floris in openheid zijn zoektocht met ons heeft gedeeld. Je kunt natuurlijk heel geheimzinnig gaan solliciteren, maar daarvan was hier geen sprake. We wisten al maanden voordat de eerste gesprekken plaatsvonden dat Floris op zoek was. We dachten met hem mee, we waren bijna de eersten die wisten hoe het gesprek was gegaan. De harmonie stond centraal.
Dat maakt ook dat we de afgelopen weken stevig hebben kunnen inzetten op de overdracht van kennis, en dat we – met een lach, én een traan – Floris zullen zien uitvliegen naar BPD.”