Hoe komt het toch dat mensen er persoonlijk ambities, normen, waarden en overtuigingen op na kunnen houden maar deze netjes aan de kapstok hangen zodra ze de voordeur van hun bedrijf binnenlopen? Waarom vinden wij het prima dat een rechtspersoon er andere normen en waarden op nahoudt dan een ‘echt’ persoon? Een betoog voor het terugbrengen van het menselijk contact…
Het gebeurt regelmatig. In een vergadering hoeft er geen kennismakingsrondje gedaan te worden want ‘iedereen kent elkaar al’. Na wat doorvragen blijkt vaak dat deze persoonlijke kennis niet verder reikt dan de naam en organisatie waar de desbetreffende persoon werkt. Zodra je weet welk bedrijf iemand vertegenwoordigt, wordt vaak gedacht dat belangen, ambities en motivatie van die persoon meteen duidelijk zijn. Deze zijn immers hetzelfde als die van het bedrijf. Toch?
Ik vind van niet. En deze misvatting heeft zich tot mijn verbazing volledig genesteld in ons zakendoen. Om mensen echt kennis te laten maken, vraag ik groepen tijdens workshops wel eens te vertellen welk dier ze zouden willen zijn en waarom. Geloof me, je raakt meteen de essentie. Ben ik een winnaar, een leider, een leeuw of een tijger? Ben ik nieuwsgiering en vaak op de achtergrond en ben ik dan een muis? Ben ik creatief en vrij, een vogel misschien? Niemand vindt trouwens dat hij of zij een aap is. Of een hond. Ook wel interessant.
Iemand die bij Shell werkt kan tegelijkertijd duurzaamheid helemaal fantastisch vinden, en er binnen Shell alles aan doen om mensen hierin mee te krijgen. Iemand die bij APG werkt heeft niet per se fraude gepleegd en geloof me, er zijn zelfs oprechte consultants die niet alleen maar geld willen verdienen ten koste van de klant 😉 Misschien kom je er wel achter dat jij en je grootste concurrent allebei enorm fan zijn van hypo-allergene honden. Je weet nooit wat daar voor moois uit kan komen. In iedereen schuilt dus een mens, en als er verbinding ontstaat tussen mensen, dan ontstaan meestal hele toffe dingen.
Op grote schaal, in projecten, geldt namelijk precies hetzelfde. Persoonlijke verbinding leidt tot doorslaggevende successen. Want als je werkt met verregaande duurzaamheidsdoelstellingen, dan moet je anders gaan werken. En anders… is ENG. Dat betekent per definitie dat er ergens wrijving gaat ontstaan. Het is spannend. En juist daarom moeten mensen vanuit hun authentieke zelf durven samenwerken met elkaar. Sta stil bij deze verbinding op persoonlijk niveau! Omdat de onderwerpen waar je mee werkt nieuw zijn, en de uitdagingen daarmee ook, is het beste manier om met dit risico om te gaan: je wil je niet vasthouden aan technische zekerheden, want die zijn er niet, maar aan de connectie met de mensen met wie je deze ontdekkingstocht aan kunt gaan.
Je kan pas nadenken over systeemverandering als je allereerst jouw relatie met ‘die ander’ durft te begrijpen. Want dat is waar een systeem begint, met jezelf en de relatie die jij aangaat met je naasten.
Als we willen dat deze oprechte persoonlijke overtuigingen, kwaliteiten en ambities weer een plek krijgen in ons zakendoen moeten we beginnen met het altijd bewust zijn van hun bestaan. Open een vergadering met een kennismakingsrondje waarbij je mensen verbiedt te zeggen voor welk bedrijf ze werken. Of laat ze nadenken over welk dier ze zouden zijn als ze mochten kiezen. En ben je directeur? Haal dan die persoonlijkheids-kapstok weg bij de voordeur en zet mensen in hun kracht.
Dus… welk dier ben jij? En je buurman?